Karen Armstrong: De Grote Transformatie
De spiltijd (ongeveer 1000 tot 200 v.c.) is voor Karen Armstrong de periode waarin de bestaande religieuze opvattingen transformeerden van uitwendige en ongearticuleerde rituele ervaringen naar een diepe spirituele zoektocht. De volkeren van de spiltijd ontwikkelden hun ideeën echter niet in een steriele stabiliteit, maar juist in periodes van alomtegenwoordige oorlogen en geweld, waardoor aan de basis van deze zoektocht niet enkel een verstilde innerlijkheid stond, maar vooral een uitgesproken ethische grondhouding. De grote transformatie bestond net in een afwijzen van de alom tegenwoordige agressie en in de geboorte van een werkzame ethiek van mededogen waarin de mens zijn diepste wezen op het spoor kan komen. Door het goede te doen, de bereidheid om te veranderen en door de lichamelijke en geestelijke meditatieoefeningen die in de spiltijd werden ontwikkeld, verkende de mens steeds verder de eigen innerlijke wereld.
“Auschwitz, Bosnië en de vernietiging van het World Trade Center hebben onthuld hoe duister een mensenhart kan zijn.”, schrijft Armstrong. Het kan dan ook geen toeval zijn dat de Grote Transformatie aanvangt bij de Ariërs: herders die leefden op de Zuid-Russiche steppen in een los verband van stammen. Het Arische volk was volgens Armstrong het eerste dat een gedachtegoed ontwikkelde waarin de ideeën van de spiltijd een vruchtbare boden konden vinden. Aan de oorsprong van de grootste spirituele bloei van onze geschiedenis situeert ze daarmee een volk, dat recent nog werd gerecupereerd door één van de meest meedogenloze regimes uit de geschiedenis.
De Arische spiritualiteit en de bijhorende inzichten van Zarathoestra mondden uit in het hindoeïsme en boeddhisme in India, monotheïsme in Israël en filosofische rationalisme in Griekenland. Stromingen die samen met het confucianisme en taoïsme in China de spiltijd gestalte zouden geven doorheen de geschiedenis. In de Grote Transformatie wisselt Armstrong op een meesterlijke manier aspecten van elk van deze stromingen af. Met glasheldere en uitgebalanceerde beschrijvingen laat ze langzaam de spiltijd openbloeien, tot ze uiteindelijk op de gave en rijke kern van spirituele verandering stoot. De geestelijke ontwikkelingen gedurende vele honderden jaren van volkeren uit de uithoeken van onze planeet, kristalliseren zich haarfijn in vijfhonderd pagina’s gedrukte tekst. Dit beeld kan niet anders dan globaal zijn, maar het is scherp, vaak verhalend of biografisch, en het toont iets van de rijkdom van de voorchristelijke periode. Armstrong schept verwondering en prikkelt de nieuwsgierigheid. De uitgebreide bibliografie achteraan lijkt wel een geschenk aan de lezer om zich verder te verdiepen in de spiltijd.
Achter veel van onze moeilijkheden vandaag schuilt volgens Karen Armstrong een diepe spirituele crisis. Steeds weer grijpen mensen terug naar de radicale en onovertroffen inzichten van de spiltijd. Ze vormen de fundamenten om op voort te bouwen in onze bedreigde wereld, want… “Tenzij er een soort geestelijke revolutie komt die onze technologische genialiteit kan bijhouden, ziet het er niet naar uit dat we ons en onze planeet zullen redden.”
REFERENTIE :
Karen Armstrong, De Grote Transformatie, Het begin van onze religieuze tradities, De Bezige Bij, Amsterdam, 2005, 544 blz., 23,50 euro, ISBN 9023419057
“Auschwitz, Bosnië en de vernietiging van het World Trade Center hebben onthuld hoe duister een mensenhart kan zijn.”, schrijft Armstrong. Het kan dan ook geen toeval zijn dat de Grote Transformatie aanvangt bij de Ariërs: herders die leefden op de Zuid-Russiche steppen in een los verband van stammen. Het Arische volk was volgens Armstrong het eerste dat een gedachtegoed ontwikkelde waarin de ideeën van de spiltijd een vruchtbare boden konden vinden. Aan de oorsprong van de grootste spirituele bloei van onze geschiedenis situeert ze daarmee een volk, dat recent nog werd gerecupereerd door één van de meest meedogenloze regimes uit de geschiedenis.
De Arische spiritualiteit en de bijhorende inzichten van Zarathoestra mondden uit in het hindoeïsme en boeddhisme in India, monotheïsme in Israël en filosofische rationalisme in Griekenland. Stromingen die samen met het confucianisme en taoïsme in China de spiltijd gestalte zouden geven doorheen de geschiedenis. In de Grote Transformatie wisselt Armstrong op een meesterlijke manier aspecten van elk van deze stromingen af. Met glasheldere en uitgebalanceerde beschrijvingen laat ze langzaam de spiltijd openbloeien, tot ze uiteindelijk op de gave en rijke kern van spirituele verandering stoot. De geestelijke ontwikkelingen gedurende vele honderden jaren van volkeren uit de uithoeken van onze planeet, kristalliseren zich haarfijn in vijfhonderd pagina’s gedrukte tekst. Dit beeld kan niet anders dan globaal zijn, maar het is scherp, vaak verhalend of biografisch, en het toont iets van de rijkdom van de voorchristelijke periode. Armstrong schept verwondering en prikkelt de nieuwsgierigheid. De uitgebreide bibliografie achteraan lijkt wel een geschenk aan de lezer om zich verder te verdiepen in de spiltijd.
Achter veel van onze moeilijkheden vandaag schuilt volgens Karen Armstrong een diepe spirituele crisis. Steeds weer grijpen mensen terug naar de radicale en onovertroffen inzichten van de spiltijd. Ze vormen de fundamenten om op voort te bouwen in onze bedreigde wereld, want… “Tenzij er een soort geestelijke revolutie komt die onze technologische genialiteit kan bijhouden, ziet het er niet naar uit dat we ons en onze planeet zullen redden.”
REFERENTIE :
Karen Armstrong, De Grote Transformatie, Het begin van onze religieuze tradities, De Bezige Bij, Amsterdam, 2005, 544 blz., 23,50 euro, ISBN 9023419057
Reacties